Hipoterapia – metoda rehabilitacji psychoruchowej, która odbywa się przy udziale koni, najczęściej u dzieci i młodzieży. Dla najmłodszych, kontakt z koniem jest często niezastąpionym źródłem pomocy, dzięki hipoterapii można łatwiej pokonywać lęki, budować więzi, wyrażać własne emocje.

W sesji terapeutycznej uczestniczą zazwyczaj dwie osoby – jedna z nich prowadzi konia i dba o zachowanie bezpieczeństwa, druga prowadzi zajęcia właściwe, ćwiczenia terapeutyczne. Cała sesja trwa średnio około pół godziny. Praca rozpoczyna się od zapoznania z koniem – etap tworzenia więzi emocjonalnej i przezwyciężania  lęków. Dzieci uczestniczą wtedy w czesaniu konia, głaszczą go i oswajają się z obecnością zwierzęcia, po czym są gotowe na nim usiąść. Podczas jazdy, dziecko czuje ruchy zwierzęcia, wykonuje różne ćwiczenia sprzyjające rehabilitacji.

Cele hipoterapii:

• normalizowanie napięcia mięśni – rozluźnianie zbyt napiętych (spastycznych) oraz mobilizowanie mięśnie osłabionych, poprawienie symetrii napięcia mięśniowego oraz postawy ciała;
• przekazywanie wzorca chodu (torowanie neuronalne);
• poprawa równowagi, orientacji w przestrzeni, orientacji w schemacie ciała, koordynacji wzrokowo-ruchowej;
• stymulowanie zmysłów, zwłaszcza czucia głębokiego;
• rozwijanie umiejętności poznawczych: praca nad koncentracją uwagi, uczenie nowych pojęć i umiejętności;
• poprawa samooceny, zwiększenie poczucia własnej wartości;
• hamowanie odruchów patologicznych (przez odpowiednie ułożenie lub posadzenie dziecka na koniu).